Ljubica Janković
Ljubica Janković (14. juni 1894 – 3. maj 1974) bila je etnomuzikolog, saradnik Etnografskog instituta Srpske akademije nauka i umetnosti[1] i član više međunarodnih ustanova za izučavanje narodne kulture.
| Ljubica Janković | |
|---|---|
| Rođenje | 14. juni 1894. Aleksinac, Kraljevina Srbija |
| Smrt | 3. maj 1974 (79 godina) Beograd, SFRJ |
| Polje | etnomuzikolog |
| Alma mater | Filozofski fakultet, Univerzitet u Beogradu |
Biografija uredi
Ljubica Janković je diplomirala na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je studirala Jugoslovensku i uporednu književnost, srpski i grčki jezik, srpsku istoriju. Godine 1937. je u Etnografskom muzeju u Beogradu osnovala Arhiv o narodnim igrama i od 1939. je vodila Odjeljenje za muzički folklor. Od 1951. godine bila je kustos Muzeja. Tada je sistematski prikupljala terminološko-enciklopedijsku i bibliografsku građu o narodnim igrama i muzici. U Beogradu u svojoj kući je održavala i kurseve narodnih igara. Za dopisnog člana SANU u Odjeljenje društvenih nauka izabrana je 1963, s pristupim govorom "Etnomuzikologija i etnokoreologija: Osvrt na definicije, naziv, metode, veze i odnose", a za redovnog 1974.[1] Najobuhvatnija zbirka, rezultat brojnih istraživanja, sastoji se iz osam knjiga pod zajedničkim nazivom "Narodne igre", koje su izdavane od 1934. do 1964. godine. Sestre Ljubica i Danica su napisale i devetu knjigu, ali ona nije izdata. Svaka od ovih knjiga sadrži vrijedne teorijske rasprave, zapise igara i melodija i crno-bijele fotografije. Osim toga, napisale su brojne radove, razmatrajući bitne probleme etnokoreologije: strukturu igara, tipove igara, zapisivanje igara, odnos igre i muzike, stil i tehniku igranja, obredne igre, psihološke osnove igranja, ulogu žene u igri, način sakupljanja igara na terenu, vaspitnu ulogu i čuvanje igara. Njihovi etnokoreološki radovi su terminološki jasni, lako čitljivi, precizni i namjenski pisani za širu publiku. I način zapisivanja igara, sistem koji su same zasnovale, prilagođen je svakom korisniku, jer je pisan riječima (deskriptivno). Njihove rasprave i studije zasnovane na sopstvenom sistemu bile su veoma zapažene u svijetu i izdavane u brojnim stranim zbornicima i časopisima.
Sa sestrom Danicom izdala je knjigu "Narodne igre" u osam tomova. One su bile začetnice srpske etnokoreologije. Cijeli život su posvetile sakupljanju i proučavanju tradicionalnih igara, pjesama i običaja. Njihov istraživački i etnokoreološki rad obuhvata igre s područja današnje Srbije, Vojvodine, Crne Gore, sa Kosova, iz Bosne i Hercegovine, Makedonije, Hrvatske, Dalmacije i određenih područja Slovenije. Ujak im je bio etnolog Tihomir Đorđević.
Bibliografija uredi
- "Narodne igre" zajedno sa sestrom Danicom;
- "Problem i teorija pojedinačne aritmičnosti i ritmičnosti celine izvođenja orske igre i melodije, Srpski etnografski zbornik knjiga LXXXII, 1968;[2]
Nagrade uredi
- Sedmojulska nagrada 1949. godine zajedno sa sestrom Danicom;[1]
Reference uredi
- ^ a b c "Ljubica Janković". sanu.ac.rs (jezik: srpski). SANU. Pristupljeno 29. 1. 2022.
- ^ Ivančan, Ivan. "Problem i teorija pojedinačne aritmičnosti i ritmičnosti celine izvođenja orske igre i melodije". hrcak.srce.hr (jezik: hrvatski). Pristupljeno 29. 1. 2022.