Wikipedia

Finale UEFA Lige prvaka 2010.

nogometna utakmica

Finale UEFA Lige prvaka 2010. je nogometna utakmica odigrana na stadionu Santiago Bernabéu u Madridu, domu Reala iz Madrida[4] u subotu, 22. maja 2010. godine, na kojoj je odlučen pobjednik Lige Prvaka za sezonu 2009/10. To je ujedno bilo i prvo finale ovog takmičenja koje se igralo u subotu.[5], do tada je praksa bila da se finala igraju srijedom kada su na rasporedu bile i sve ostale utakmice.

Finale UEFA Lige prvaka 2010.
DogađajUEFA Liga prvaka 2009/2010.
FC Bayern München FC Inter Milano
Njemačka Italija
0 2
Datum22. maj 2010.
Stadion"Santiago Bernabéu", Madrid
UEFA Igrač utakmiceDiego Milito
Navijački Igrač utakmiceWesley Sneijder
SudijaEngleska Howard Webb [1]
Gledalaca73.170 [2]
Vremenske prilikevedro, 25 °C [3]
← 2009.
2011. →

Utakmicu je pobjedio Internazionale sa 2-0, čime su kompletirali triplu krunu, uspjeh koji nikada prije nije postigao nijedan tim iz Italije. Sudija na utakmici je bio Howard Webb iz Engleske.[1]

Ovom pobjedom nad Bayernom iz Minhena, Inter je osvojio svoju treću titulu evropskog prvaka, nakon dvije uzastopne titule 1964. i 1965. Također, Interu je ovo bilo prvo pojavljivanje u finalu nakon 1972. godine. Bayern je osvajao ovo takmičenje u skorijem periodu, tačnije 2001. godine. Finale 2010. je također i prvo finale u kojem nije zaigrao niti jedan Engleski tim nakon 2004. godine. Stadion Santiago Bernabéu je pored ovog finala bio domaćin i 1957., 1969. i 1980.

Kao pobjednik, Inter je kasnije i igrao UEFA Super Kup 2010. protiv Atletica iz Madrida, kao i Svjetsko prvenstvo za klubove.

Pozadina

uredi

Prije finala 2010. godine, Bayern i Inter su se sreli četiri puta u euro takmičenjima. U tim mečevima Bayern je ubilježio dvije, a Inter jednu pobjedu. Prvi susret između ovih velikana se desio u trećem kolu Kupa UEFA 1988/89 gdje je Inter pobjedio sa 2-0 na Olimpijskom stadionu u Minhenu, ali je Bayern uzvratio gostujućom pobjedom od 1-3 na San Siru dvije sedmice kasnije. U sezoni 2006/07 UEFA Lige Prvaka susreli su se već u grupnoj fazi, na San Siru je Bayern bio bolji rezultatom 0-2, dok je uzvrat završen remijem 1-1.

Oba tima su ušla u ovo finale tražeći prvu triplu krunu u historiji, što nije uspjelo nijednom timu iz njihovih zemalja. Inter je bio blizu 1965., kada su osvojili Serie A i Ligu Prvaka, ali im je falio trofej Coppa Italia koji je tada uzeo Juventus. Oba tima su titulu 2010. osigurali u zadnjem kolu, a kupove su osvojili pobjedivši Werder[6] , odnosno Romu[7] .

Nakon što su u finale ušli sa ta dva trofeja, bilo je poznato da će nakon Barcelone godinu ranije, i ove godine ekipa koja pobjedi u finalu obezbjediti triplu krunu.

Menadžeri obje ekipe su osvajali Ligu Prvaka i ranije, Louis Van Gaal, trener Bayerna je osvojio takmičenje s Ajaxom 1995., dok je Jose Mourinho bio trener ekipe Porta koja je pobjedila u finalu 2004. godine. Također, bila je činjenica da će pobjednik u ovom duelu biti tek treći menadžer koji je osvojio Ligu Prvaka sa dva različita kluba nakon Ernsta Happela i Ottmara Hitzfelda.

Santiago Bernabeu je izabran kao stadion domaćin u martu 2008. godine. Stadion je dočekao finaliste tri puta do tada, 1957., 1969. i 1980. godine.

Put do finala

uredi
Glavni članak: UEFA Liga prvaka 2009/2010.
  Bayern Round   Internazionale
Nisu učestvovali Kvalifikacije Nisu učestvovali
Protivnik Rezultat Grupna faza Protivnik Rezultat
  Maccabi Haifa 3–0 (G) 1. kolo   Barcelona 0–0 (D)
  Juventus 0–0 (D) 2. kolo   Rubin Kazan 1–1 (G)
  Bordeaux 1–2 (G) 3. kolo   Dynamo Kyiv 2–2 (D)
  Bordeaux 0–2 (D) 4. kolo   Dynamo Kyiv 2–1 (G)
  Maccabi Haifa 1–0 (D) 5. kolo   Barcelona 0–2 (G)
  Juventus 4–1 (G) 6. kolo   Rubin Kazan 2–0 (D)
Grupa A - drugoplasirani
Tim Ut P N P GZ GP GR B
  Bordeaux 6 5 1 0 9 2 +7 16
  Bayern Minhen 6 3 1 2 9 5 +4 10
  Juventus 6 2 2 2 4 7 −3 8
  Maccabi Haifa 6 0 0 6 0 8 −8 0
Konačni poredak Grupa F - drugoplasirani
Tim Ut P N P GZ GP GR B
  Barcelona 6 3 2 1 7 3 +4 11
  Internazionale 6 2 3 1 7 6 +1 9
  Rubin Kazan 6 1 3 2 4 7 −3 6
  Dynamo Kyiv 6 1 2 3 7 9 −2 5
Protivnik Rez. 1. meč 2. meč Nokaut faza Protivnik Rez. 1. meč 2. meč
  Fiorentina 4–4 (g) 2–1 (H) 2–3 (A) Osmina finala   Chelsea 3–1 2–1 (H) 1–0 (A)
  Manchester United 4–4 (a) 2–1 (H) 2–3 (A) Četvrtfinale   CSKA Moscow 2–0 1–0 (H) 1–0 (A)
  Lyon 4–0 1–0 (H) 3–0 (A) Polufinale   Barcelona 3–2 3–1 (H) 0–1 (A)

Utakmica

uredi
 
Koreografija navijača Intera

Izbor igrača

uredi

Tim Intera koji je započeo utakmicu nije uključivao nijednog Italijana u startnoj postavi, dok je Bayern počeo utakmicu sa pet Njemačkih igrača, a svi su bili uključeni u širi spisak Njemačke reprezentacije za Svjetsko prvenstvo 2010. Franck Ribery nije imao pravo nastupa za Bayern zbog suspenzije, dok za Inter nije igrao standardni vezni igrač Thiago Motta.

Rezime

uredi

Inter je pobjedio sa 2-0, Mourinho je postavio strategiju koja nije uključivala posjed lopte, nego igru na kontra-napade što se isplatilo dva puta kada su upravo iz kontra-napada postigli golove preko dvostrukog strijelca Diega Milita, prvo u 35., a zatim u 70. minuti meča. Asistencije su ubilježili Wesley Sneijder i Samuel Eto'o.

Milito je zamijenjen netom prije kraja meča što je dovelo do delirija među navijačima Intera koji su mu aplaudirali i time iskazali zahvalnost. Nakon meča Milito je rekao kako mu je pobjeda donijela "nevjerovatnu sreću" i ustvrdio da je njegova ekipa zasluženo pobjedila. Kapiten Bayerna Mark Van Bommel je rekao da je Inter bio ubojitiji i da su zato odnijeli pobjedu. Jose Mourinho je nakon meča otkrio da će napustiti Inter kako bi pokušao osvojiti Ligu Prvaka sa trećim timom. Na kraju je potpisao za Real Madrid.

Detalji

uredi
Bayern Minhen  0–2  Internazionale
Izvještaj Milito   35', 70'
Gledalaca: 73,170[2]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bayern
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Internazionale
GK 22   Hans-Jörg Butt
RB 21   Philipp Lahm
CB 5   Daniel Van Buyten
CB 6   Martín Demichelis   26'
LB 28   Holger Badstuber
CM 17   Mark van Bommel (kapiten)   78'
CM 31   Bastian Schweinsteiger
RW 10   Arjen Robben
AM 25   Thomas Müller
LW 8   Hamit Altıntop   63'
CF 11   Ivica Olić   74'
Izmjene:
GK 1   Michael Rensing
DF 13   Andreas Görlitz
DF 26   Diego Contento
MF 23   Danijel Pranjić
MF 44   Anatoliy Tymoshchuk
FW 18   Miroslav Klose   63'
FW 33   Mario Gómez   74'
Menadžer:
  Louis van Gaal
 
GK 12   Júlio César
RB 13   Maicon
CB 6   Lúcio
CB 25   Walter Samuel
LB 26   Cristian Chivu   30'   68'
CM 4   Javier Zanetti (kapiten)
CM 19   Esteban Cambiasso
AM 10   Wesley Sneijder
RF 9   Samuel Eto'o
CF 22   Diego Milito   90+2'
LF 27   Goran Pandev   79'
Izmjene:
GK 1   Francesco Toldo
DF 2   Iván Córdoba
DF 23   Marco Materazzi   90+2'
MF 5   Dejan Stanković   68'
MF 11   Sulley Muntari   79'
MF 17   McDonald Mariga
FW 45   Mario Balotelli
Menadžer:
  José Mourinho

UEFA Igrač utakmice:
  Diego Milito (Internazionale)
Igrač utakmice po izboru navijača:
  Wesley Sneijder (Internazionale)

Pomoćni suci:
Mike Mullarkey (Engleska)[1]
Darren Cann (Engleska)[1]
Četvrti sudija:
Martin Atkinson (Engleska)[1]
Rezervni sudija:
Peter Kirkup (Engleska)[1]

Statistika

uredi

Prvo poluvrijeme[8]
Bayern Inter
Golovi 0 1
Šutevi 10 7
Šut na gol 1 4
Posjed lopte 67% 33%
Korneri 2 0
Prekršaji 8 6
Ofsajdi 0 0
Žuti kartoni 1 1
Crveni kartoni 0 0

Drugo poluvrijeme[8]
Bayern Inter
Golovi 0 1
Šutevi 11 4
Šut na gol 5 3
Posjed lopte 69% 31%
Korneri 4 2
Prekršaji 8 7
Ofsajdi 0 0
Žuti kartoni 1 0
Crveni kartoni 0 0

Sveukupno[8]
Bayern Inter
Golovi 0 2
Šutevi 21 11
Šut na gol 6 7
Posjed lopte 68% 32%
Korneri 6 2
Prekršaji 16 13
Ofsajdi 0 0
Žuti kartoni 2 1
Crveni kartoni 0 0

Prijenos

uredi
 

Po prvi put u historiji, tv-prenos finala Lige Prvaka je prenošen na nacionalnoj mreži u Sjedinjenim Američkim Državama.

Ceremonija otvaranja

uredi

Više od 100 osoba je bilo uključeno u ceremoniju otvaranja ovog meča. UEFA Champions Festival je trajao u Madridu 7 dana prije utakmice, počevši 15. maja 2010. Festival se održavao u madridskom Parque del Retiro.

Obuhvatao je više događaja u kojima su navijači mogli učestvovati, od igre na male golove, do upoznavanja poznatih igrača Europskog nogometa. Također, navijači su se mogli upoznati i sa historijom Lige prvaka. Na dan finala odigran je i egzibicioni meč između Španskih veterana i veterana iz cijele Europe.

Reference

uredi
  1. ^ a b c d e f g "Webb gets Madrid assignment". UEFA.com. Union of European Football Associations. 20. 5. 2010. Arhivirano s originala, 23. 5. 2010. Pristupljeno 20. 5. 2010.
  2. ^ a b Radnedge, Keir (juni 2010). Hamilton, Gavin (ured.). "Inter end long wait". World Soccer. London: IPC Media. 50 (10): 48–51.
  3. ^ "Line-ups" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 22. 5. 2010. Arhivirano s originala (PDF), 10. 11. 2013. Pristupljeno 28. 5. 2010.
  4. ^ "Madrid and Hamburg awarded 2010 finals". UEFA.com. Union of European Football Associations. 28. 3. 2008. Arhivirano s originala, 23. 3. 2010. Pristupljeno 9. 3. 2010.
  5. ^ "Champions League final switched". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 30. 11. 2007. Pristupljeno 24. 5. 2008.
  6. ^ "Bayern storm to domestic double triumph". fcbayern.de. FC Bayern. 15. 5. 2010. Pristupljeno 16. 5. 2010.
  7. ^ "Inter-Roma: 1-0, la Tim Cup ai nerazzurri" [Inter-Roma: 1-0, the Tim Cup to the Nerazzuri]. inter.it. F.C. Internazionale Milano. 5. 5. 2010. Arhivirano s originala, 10. 10. 2012. Pristupljeno 10. 5. 2010.
  8. ^ a b c "Team statistics: Full time" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 22. 5. 2010. Pristupljeno 28. 5. 2010.[mrtav link]

Vanjski linkovi

uredi
 
Commons logo
Commons ima datoteke na temu: Finale UEFA Lige prvaka 2010.
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Finale_UEFA_Lige_prvaka_2010.&oldid=3689479"