Razlika između verzija stranice "Bošnjaci"

Bošnjaci su bili konstitutivan [[narod]] u [[SFRJ]] od 1971. godine, pod imenom Muslimani. Bošnjaci u Titovoj Jugoslaviji prvih dvadeset godina komunističke Jugoslavije nisu imali pravo na kostitutivnost, niti pravo na upotrebu vlastitog imena, koje su upotrebljavali tokom historije.

[[Hamdija Pozderac]], predsjednik predsjedništva Bosne i Hercegovine tokom 70-ih godina 20. vijeka, prilikom [[ustav]]nih promjena je pokušao vratiti historijsko ime [[Bosanci]], koje se koristilo u [[Osmansko carstvo|Osmanskoj]] i [[Austro-Ugarska|Austro-Ugarskoj]] carevini kao Bošnjaci do pred [[Prvi svjetski rat]], te tokom postojanja Jugoslavije u kolokvijalnoj upotrebi (termini Bosanci i Bošnjaci naizmjenično). Značajan pokret za renesansu bošnjačke nacije tokom [[Monarhija|Monarhije]] poveo je [[Safvet-beg Bašagić]], predsjednik [[BosnaBosanski sabor|Bosanskog]] sabora]] zajedno sa bošnjačkim intelektualcima na čijoj strani se nalazila zvanična [[politika]] [[Austro-Ugarska|Austro-Ugarske]] predvođena Benjaminom Kalajem, što je izazvalo negodovanja [[Srbija|srpskih]] predstavnika, a manjim dijelom i [[Hrvati|hrvatskih]], jer su vlasti zabranile srpske i hrvatske udruge, kako bi smanjile uticaj [[Zagreb]]a i [[Beograd]]a na proces nacionalnog formiranja Srba i Hrvata u Bosni. Uspostavljanjem FNRJ prigodom donošenja prvog ustava, bošnjački zastupnik u skupštini Jugoslavije iz [[Mostar]]a, [[Husaga Čišić]], je glasao protiv Ustava zbog toga što se nije uvažio zahtjev u skupštini manjinskih Bošnjaka za uvođenjem šeste baklje u [[grb]] FNRJ i priznavanje Bošnjaka. Trend se nastavio i u SFRJ. Srpski [[komunist]]i su uporno izbjegavali da Bošnjacima daju status konstitutivnog naroda smatrajući da će se tim činom ugroziti nacionalni interesi srpske [[populacija|populacije]] u Bosni koja je svoj nacionalni identitet formirala ranije, pogotovo nakon atentata [[Gavrilo Princip|Gavrila Principa]] u gradu [[Sarajevo|Sarajevu]].

Pozderac, svjestan činjenice da u Jugoslaviji u tom trenutku nije pogodna klima za punu nacionalnu afirmaciju Bošnjaka, prihvatio je kompromis kazavši čuvenu rečenicu:

1990. godine se osnivaju bošnjačke partije  [[Stranka demokratske akcije]] na čelu sa [[Alija Izetbegović|Alijom Izetbegovićem]], a potom i [[Muslimanska bošnjačka organizacija]] koju predvodi [[Adil-beg Zulfikarpašić]]. Svjestan činjenice da je sazrelo vrijeme za ponovnu afirmaciju nacionalnog imena, septembraSeptembra 1993. Izetbegović daje podršku Drugom bošnjačkom saboru, koji okuplja intelektualnu elitu, i donosi deklaraciju o vraćanju imena ''Bošnjak''.