Eduard Wirths
Eduard Wirths bio je pripadnik njemačke nacionalsocijalističke organizacije SS, na službi kao liječnik u koncentracionim logorima Dachau, Neuengamme, Auschwitz, Dora-Mittelbau i Bergen-Belsenu.
Eduard Wirths | |
|---|---|
 Eduard Wirths 1944. | |
| Rođenje | 4. septembar 1909. Geroldshausen, Njemačka |
| Smrt | 20. septembar 1945 (36 godina) Staumühle, Njemačka |
Wirths započinje studij medicine 1930. godine u Würzburgu i apsolvira ga 1935. godine, a 1936. godine piše svoju disertaciju sa naslovom Današnji nalazi o pseudoartrozi. Već 1933. godine učlanjuje se u NSDAP i SA. 1934. godine prelazi u SS. Na kraju studija radio je u zdravstvenoj službi u Sonnebergu, a od 1937. godine radi kao asistent na Univerzitetskoj klinici za žene u Jeni. Od 1940. godine radu u državnoj liječničkoj komori.
Rat i služba u logorima uredi
Početkom rata 1939. godine Wirths je mobiliziran u jedinicu Waffen-SS sa kojom učestvuje u borbama u Skandinaviji i na Istočnom frontu. Zbog zalaganja u borbi dobija orden Željezni križ II reda, te se zbog slabog zdravlja vraća se u Njemačku gdje je raspoređen u službu kao liječnik. Karijeru u koncentracionim logorima započinje 1942. godine u koncentracioniom logoru Dachau, zatim u Neuengammeu, a od 1. septembra 1942. godine je glavni liječnik u logoru Auschwitz, te je bio direktno nadređeni doktorima i ratnim zločincima Josefu Mengeleu i Horstu Fischeru. Kao vođa medicinskog odjela bio je odgovoran za selekciju i ubijanje starih, bolesnih i slabih logoraša u tzv. Akciji 14f13. Također bio je odgovoran za medicinske pokuse nad logorašima.
Po izjavama nekih preživjelih logoraša Wirths se zalagao u borbi protiv zaraznih bolesti koje su se širile logorom. Također se zalagao svojim liječničkim autoritetom za političke zatvorenike koji bi prijekim sudom Gestapo-a bili osuđeni na smrt.[1] Na osnovu tih izjava, kao i njegovih kontakata sa logorašima ne može se izvući zaključak i ocijeniti njegovo učestvovanje u zločinima, ali je jedan od rijetkih koji su na neki način poboljšavali život logorašima u Auschwitzu.
Hapšenje i smrt uredi
Nakon kraja rata uhapšen je od strane britanskih vojnika i u strahu od mogućeg izručenja Poljskoj, počinio je samoubistvo 20. septembra 1945. godine. U oproštajnom pismu svojoj ženi napisao je da ne zna što je loše uradio. Također u izjavi koju je napisao prije samoubistva napisao je, da sve što je radio, radio je pod punom kršćanskom i liječničkom sviješću u pomaganju bolesnih logoraša.