Anno Domini
Anno Domini (latinski: "godine Gospodnje, ljeta Gospodnjeg",[1] skraćeno u AD ili A.D.), oznaka je pod kojom su se brojale godine u julijanskom i gregorijanskom kalendaru. Potpuni izraz glasi Anno Domini Nostri Iesu (Jesu) Christi ("U godini našeg Gospodina Isusa Krista").
Kalendarska era koja se ovim broji počiva na tradicionalno izračunatoj godini Isusovog začeća i rođenja. Prije Krista je oznaka za godine prije Kristovog rođenja (na engleskom Before Christ - BC ili B.C.). Kao sekularna skraćenica, uglavnom se koristi oznaka p.n.e. (prije nove ere).
Sistem Anno Domini nastao je 525. godine, ali u zapadnoj Evropi u upotrebu ulazi tek od 8. vijeka. Prema Katoličkoj enciklopediji, čak su i pape nastavile isprave datirati po vladarskim godinama. Do masovnije upotrebe u Evropi dolazi postupno, od 11. do 14. vijeka.[2] Portugal je posljednja zapadnoevropska zemlja koja je prihvatila sistem, i to 1422. godine.[2] U pravoslavnim zemljama era ulazi u upotrebu od 15. vijeka u grčkom svijetu[3], a masovnije od 18. vijeka, počevši od Rusije, gdje je Petar Veliki 1700. godine izveo kalendarsku reformu.
Brojanje godina po A.D. sistemu najrašireniji je sistem brojanja na svijetu, uključujući brojanja decenija, vijekova i milenija. To je de facto standard, koji koriste međunarodne agencije poput Ujedinjenih naroda i Univerzalne poštanske unije. Njegova prevlast je posljedica evropske kolonizacije drugih kontinenata od 15. vijeka, pri čemu se širio i gregorijanski kalendar.
Reference uredi
- ^ * http://proleksis.lzmk.hr/8796/
- ^ a b Gerard, 1908
- ^ "chronology." > "Christian" Encyclopædia Britannica from Encyclopædia Britannica 2007 Ultimate Reference Suite. (2009)