Alžirska književnost
Alžirska književnost je bila pod utjecajem mnogih kultura, uključujući stare Rimljane, Arape, Francuze, Špance i Berbere. Dominantni jezici u alžirskoj književnosti su francuski i arapski.
Moderni istaknuti alžirski pisci su Kateb Yacine, Rachid Mimouni, Mouloud Mammeri, Mouloud Feraoun, Assia Djebar i Mohammed Dib.
Historijski korijeni alžirske književnosti sežu do numidijske ere, kada je Apulej napisao Zlatni magarac, jedini latinski roman koji je preživio u cijelosti. Augustin od Hipona, Nonius Marcellus i Martianus Capella, između ostalih, također su pisali u ovom periodu. U srednjem vijeku su mnogi arapski pisci revolucionirali arapsku svjetsku književnost s autorima poput Ahmada al-Bunija i Ibn Manzura i Ibn Khaldouna, koji su napisali Muqaddimu dok su boravili u Alžiru. Za vrijeme vladavine Otomanskog carstva, alžirska književnost ostala je na arapskom jeziku, uglavnom u stilu kratkih priča i poezije.[1] U 19. vijeku, s početkom francuskog kolonijalizma, većina alžirske književnosti prelazi na francuski, a nekoliko arapskih djela napisano je sve do sticanja nezavisnosti 1962.[1] : 30
Reference uredi
- ^ a b Aoudjit, Abdelkader (2017). Algerian Literature: A Reader's Guide and Anthology (jezik: engleski). Peter Lang Publishing, Incorporated. ISBN 978-1-4331-3260-5.
- ^ "Algerian novelist Ahlem Mosteghanemi designated UNESCO artist for peace. | United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization".